Stilte is de diepste klank

Gepubliceerd op 1 maart 2023 om 20:18

1 maart 2023

Vanmorgen zat ik in Een Cursus In Wonderen te lezen. Les 59 om precies te zijn. Deze les is een herhaling van 5 eerdere lessen. Ik las daar: Laat ik vandaag niet op mijn eigen ogen vertrouwen om te zien. Laat ik bereid zijn mijn jammerlijke illusie van wat zien is, te verruilen voor de visie die door God geschonken wordt.

En: Ik kan zien wat God wil dat ik zie. Ik kan niet iets anders zien. Buiten Zijn Wil zijn er alleen illusies.

 

Soms zijn er stukken in dit boek die naar binnen gaan met het gemak van een healthy smoothie, soms zijn er stukken die al die groentes uit de smoothie los lijken aan te bieden. Dit was echt even zo'n stuk. Daar mocht ik dus ook even op kauwen van mezelf. 

 

Toen was het tijd voor de ochtendmeditatie. Ik log altijd in om stipt 6.45 om met mijn meditatiemaatjes de dag te beginnen in de chat voordat we om 7 uur de meditatie in gaan. Daar is dan een fijn muziekje onder. En die kwam niet. Geen geluid. 

 

Dit hebben we een keer eerder aan de hand en toen hielp een berichtje aan de maker van de app. Dus deed ik. Maar helaas. Geen geluid. Nu had deze groep mensen natuurlijk boos kunnen worden of iets anders onvertogens kunnen doen, maar dat gebeurde niet. 

 

Wat er wel gebeurde was dat we grapjes maakten over 'the sound of silence', 'silence is golden' en ander muzikaal genot wat stilte in de titel heeft. En wat er ook gebeurde was dat een van de deelnemers de tegenwoordigheid van geest had om een andere meditatie voor te stellen uit de bibliotheek. Je Hogere Zelf.

 

Ondertussen voelde het bij mij alsof er een lichtje aan ging. De les werd in een klap duidelijk. Dit was Divine Intervention. Ik kan zien wat God wil dat ik zie. Buiten Zijn Wil zijn er alleen illusies. Geen muziek. Geen meditatie. Nieuwe vorm. Connectie met mijn Hogere Zelf.

 

Nu wil het 'toeval' dat ik deze meditatie vrij goed ken. En ik wist meteen: dit is De Bedoeling. En ja hoor. Daar was het. David (de Kock van 365dagensuccesvol en de meditatieleider) sprak: Welke boodschap heeft je Hogere Zelf voor je? Wat mag je gaan creëren? Sta jezelf toe om dit te zien en te horen. 

 

Schrijven. Het antwoord was schrijven. En daar kwam nog achteraan: tijd. 

 

Oh. Dat is niet wat ik had bedacht....Ik had mijn focus op BeSunny. Op mijn bedrijf en op coachen en op het vrouwenprogramma Unleash Your Inner Sparkle wat ik maak...

 

Ik had het niet bedacht. Maar "laat ik vandaag niet op mijn eigen ogen vertrouwen om te zien".

 

Want het is wel iets wat ik heel erg graag doe. Schrijven. Een liefde die momenteel best wel in het gedrang komt. Ik schrijf weliswaar mijn journal, maar mijn laatste Sparkle is al van 4 maanden geleden. Ik schrijf teksten voor mijn programma maar het boek waar ik al 2 jaar over fantaseer blijft alleen maar in mijn hoofd bestaan. Op mijn socials post ik stukjes... Ja! Op mijn socials post ik stukjes. Toch schrijf ik die vaak tussendoor.... Waar ik aankom bij mijn tweede inzicht van mijn Hogere Zelf.

 

Tijd. Het tweede is tijd. Tja. Tijd. Het is niet voor het eerst dat ik dit item tegenkom. Ik ageer behoorlijk tegen de termen: structuur, prioriteit en focus. En ik zeg gauw ja als ik enthousiasme voel. Maar ik weet vrij zeker dat het niet de bedoeling van mijn Hogere Zelf is om mij te wijzen op mijn leven strakker te organiseren. Wat ik wel weet is God mij laat zien wat er werkelijk voor mij klaar ligt. Een volgend stuk tekst uit deze les wijst daarop: Laat ik visie welkom heten, alsook de vreugdevolle wereld die ze me tonen zal. 

 

Het is eerder een handreiking om meer te spelen. Wellicht is dit de zachte beweging naar keuzes die gemaakt mogen worden. En dat zal zich ontvouwen. Want ik hoef dat allemaal niet zelf (met een kleine z) te ontdekken. Ik mag vertrouwen op de visie die door God geschonken wordt.

 

En zo zat ik vanmorgen al voor het goed en wel 7.30 uur was al midden in de wonderen. Dankzij de stilte van de meditatie vond ik mijn weg naar deze diepe inzichten. De uitspraak die ik vaak bezig over stilte is: Stilte is niet de afwezigheid van geluid, stilte is de diepste klank. 

 

Het blijkt maar. Ik had duidelijk iets te horen vanmorgen. De diepe klank van God in mij.

 

(disclaimer: Ik snap dat het gebruik van het woord God ingewikkeld kan zijn voor mensen. Deze tekst gaat echter over mijn eigen proces en vindtocht in dit leven. Daarom zal ik niet ingaan op reacties die gaan over het woord God omdat dit alleen maar de vorm is. Vervang het woord God voor Liefde/Universum/Grote Kracht/ iets anders wat wel bij je resoneert als het woord God iets oproept wat afhoudt van de ervaring van de inhoud.)

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Juliette Cremers
2 jaar geleden

Nice! Khad t vanavond nog over dit boek. Spreekt me aan, en niet…🙏🍀🙂